Neodym: Trochę tła
Neodym został odkryty w 1885 roku przez austriackiego chemika Carla Auera von Welsbacha, choć jego odkrycie wywołało pewne kontrowersje — metalu nie można znaleźć w naturze w postaci metalicznej i należy go oddzielić od didymu.
Jak zauważa Królewskie Towarzystwo Chemii, wywołało to sceptycyzm wśród chemików co do tego, czy jest to metal wyjątkowy, czy nie. Jednak wkrótce neodym został uznany za samodzielny pierwiastek. Metal wziął swoją nazwę od greckiego „neos didymos”, co oznacza „nowy bliźniak”.
Sam neodym jest dość powszechny. W rzeczywistości występuje dwukrotnie częściej niż ołów i około połowę rzadziej niż miedź w skorupie ziemskiej. Zwykle wydobywa się go z rud monacytu i bastnazytu, ale jest także produktem ubocznym rozszczepienia jądrowego.

Neodym: kluczowe zastosowania
Jak wspomniano, neodym ma niezwykle silne właściwości magnetyczne i służy do tworzenia najsilniejszych obecnie dostępnych magnesów ziem rzadkich pod względem masy i objętości. W takich magnesach często występuje prazeodym, inny pierwiastek ziem rzadkich, natomiast dysproz dodaje się w celu poprawy funkcjonalności magnesów neodymowych w wyższych temperaturach.
Magnesy neodymowo-żelazowo-borowe zrewolucjonizowały wiele filarów nowoczesnej technologii, takich jak telefony komórkowe i komputery. Według Królewskiego Towarzystwa Chemii, ze względu na siłę tych magnesów, nawet przy małych rozmiarach, neodym umożliwił miniaturyzację wielu urządzeń elektronicznych.
Aby podać kilka przykładów, Apex Magnets zauważa, że ​​magnesy neodymowe powodują drobne wibracje w urządzeniach mobilnych, gdy dzwonek jest wyciszony, i tylko dzięki silnym właściwościom magnetycznym neodymu skanery MRI mogą uzyskać dokładny obraz wnętrza ludzkiego ciała bez konieczności stosowania promieniowania.
Magnesy te są również używane do grafiki w nowoczesnych telewizorach; znacznie poprawiają jakość obrazu, dokładnie kierując elektrony na ekran w odpowiedniej kolejności, co zapewnia maksymalną klarowność i wzmocnione kolory.
Ponadto neodym jest kluczowym składnikiem turbin wiatrowych, w których magnesy neodymowe pomagają zwiększać moc turbin i wytwarzać energię elektryczną. Metal ten jest najczęściej spotykany w turbinach wiatrowych z napędem bezpośrednim. Działają one przy niższych prędkościach, dzięki czemu farmy wiatrowe mogą wytwarzać więcej energii elektrycznej niż tradycyjne turbiny wiatrowe, a co za tym idzie, osiągają większy zysk.
Zasadniczo, ponieważ neodym nie waży dużo (mimo że generuje znaczną siłę), w ogólny projekt składa się mniej części, co czyni turbiny bardziej wydajnymi producentami energii. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na energię alternatywną wzrośnie również zapotrzebowanie na neodym.